Het mooiste wat ik leerde: ik hoef niet te veranderen.

Allister (17) uit Hardenberg is creatief, alternatief en helemaal zichzelf. Ze studeert mediavormgeving in Groningen en droomt ervan om games te maken. Maar de weg naar vrijheid en zelfvertrouwen was er één met hobbels.

Kun je iets vertellen over je jeugd?

"Ik tekende al voordat ik goed kon praten. Mijn moeder is ook creatief, dus dat werd bij ons thuis altijd gestimuleerd. Op hockey of op voetbal? Dat was niks voor mij. Ik wilde gewoon tekenen en creëren. Ik merkte al op jonge leeftijd dat ik een beetje anders was dan anderen. Ik voelde me vaak een buitenbeentje."

Hoe was dat, om je ‘anders’ te voelen?

"Toen ik acht was, kwam ik erachter dat ik hoogbegaafd ben. Dat klinkt misschien als iets positiefs, maar in de praktijk was het soms lastig. Mensen snapten me niet. In Hardenberg vroegen ze bijvoorbeeld: 'Waarom ben je dan niet goed in rekenen als je zo slim bent?' Dat deed iets met me. Op de basisschool had ik gelukkig een paar vrienden die ook een beetje alternatief waren. Samen voelden we ons toch een groepje, al hoorden we er niet echt bij."

Wat veranderde er toen je naar een andere school ging?

"Vanaf groep 6 ging ik naar een speciale school in Zwolle, een 10/14-school. Daar werd juist gekeken naar wat je wél goed kan. Dat werkte voor mij. Ik voelde me gehoord, gezien. Als ik alles opnieuw mocht doen, zou ik het precies zo doen. Ik weet nu: een ‘normale’ school of bijbaan past niet bij mij. Daar moet je te veel dingen doen die niet bij je passen."

Waar voel jij je dan wél vrij?

"Op festivals. Mijn vader werkt in de muziekindustrie, dus ik ging al naar mijn eerste festival toen ik twee jaar oud was. Elk jaar ga ik wel naar meerdere festivals, vaak met mijn ouders. Dat is echt onze gedeelde passie. Op zo’n plek voel ik me helemaal mezelf. Iedereen doet daar gewoon z’n eigen ding. Lowlands is mijn favoriet, en ik ben ook groot fan van Justice. Die heb ik vorig jaar vier keer gezien!"

Hoe is het nu, op dit moment in je leven?

"Heel goed. Ik studeer nu mediavormgeving in Groningen. Daar heb ik echt mijn eigen mensen gevonden. We zijn niet allemaal emo of alternatief, maar we snappen elkaar. En bij mijn stage – ik werk nu bij Jan Ontwerpt in RUIM – voel ik me ook helemaal op m’n plek. Ik doe alleen maar dingen die ik leuk vind én waar ik goed in ben.”

Wat betekent vrijheid voor jou?

"Vrijheid is jezelf mogen zijn. Je eigen pad mogen kiezen. Niet hoeven voldoen aan wat anderen vinden of verwachten. Ik voel me nu vrij in Hardenberg, al was dat vroeger wel anders. Nu heb ik mijn plek gevonden."

Wat is jouw wens voor de toekomst?

"Ik wil later in deze regio werken als game artist. Dat bestaat hier nog bijna niet, en ik wil dat veranderen. En natuurlijk wil ik nog lang blijven genieten van muziek en festivals. Dat hoort bij mij."

“Als ik geen vrijheid voel, dan ga ik ernaar op zoek.”

Allistars verhaal laat zien hoe belangrijk het is om jezelf te mogen zijn. Vrijheid begint vanbinnen, en soms ook op een festival.